postmodern

Satrancın kökenleri bugün hâlâ tartışılıyor. Birçokları, satranç oyununun 7. yüzyıl dolaylarında Hindistan ya da İran'da doğduğu, Arap ülkelerine ulaştıktan sonra 10. yüzyılda tüm Batı Avrupa'ya yayıldığı kanısında. Tarih boyunca sanatçılar ve edebiyatçıları belki de hiçbir oyun satranç kadar etkilememiş; hiçbir oyun sanat ve edebiyat yapıtlarında satranç kadar yer bulmamıştır. Londra'da, Gilbert Collection, Somerset House'da düzenlenen "Satranç Sanatı" sergisi (28 Haziran - 28 Eylül 2003), satranç oyununun esin gücünü 20. ve 21. yüzyıllarda da yitirmediğini gözler önüne seriyor. Tasarımları dünyanın önde gelen sanatçıları tarafından gerçekleştirilmiş on dokuz satranç takımı, satranç ile modern sanat arasındaki ilişkileri, satrancın 1900 yılından günümüze değin farklı eğilimlerden sanatçılara nasıl esin kaynaklığı ettiğini ortaya koyuyor. Gilbert Collection'da Damien Hirst, Jake ve Dinos Chapman, Paul McCarthy, Yayoi Kusama ve Maurizio Cattelan gibi tanınmış günümüz sanatçılarının tasarımı olan beş satranç takımı ilk kez sergilenirken, Marcel Duchamp, Man Ray, Max Ernst, Alexander Calder ve Yoko Ono gibi 20. yüzyılın ünlü sanatçılarının elinden çıkmış satranç takımlarına da yer veriliyor. Yalnızca satranç meraklılarını değil, modern ve çağdaş sanat tutkunlarını da yakından ilgilendireceğini düşündüğümüz "Satranç Sanatı" sergisini, Ernst Strouhal'in sergi kataloğunda yer alan kapsamlı yazısı eşliğinde sunuyoruz. Ernst Strouhal Viyana'da Uygulamalı Sanatlar Üniversitesi'nde öğretim üyesi. Oyunlarla ilgili Doğu ve Batı arasındaki kültürel etkileşimler üzerine araştırmalar yapıyor.